ΧΙΛΗ
Όλοι έχουν τα προβλήματά τους
Απέραντοι αμπελώνες ,διεθνείς και δημοφιλείς ποικιλίες ,
μεγάλες επενδύσεις συνθέτουν μια οινοποιητική δύναμη την οποία τρέμουν όλοι.
Κι όμως ,και η Χιλή έχει τα προβλήματά της
Μπορεί σε αρκετούς να είναι άγνωστο, η Χιλή όμως έχει μεγάλη αμπελοοινική ιστορία και κουλτούρα. Τα πρώτα πρέμνα vitis vinifera ήρθαν στη Χιλή το l6ο αιώνα, αλλά οι μεγάλες επιρροές έφτασαν από την πλευρά των Γάλλων τον 19ο αιώνα. Δεν είναι τυχαίο πως αυτή τη στιγμή η Χιλή έχει στηριχθεί αποκλειστικά σε γαλλικές ποικιλίες και κυρίως στις μπορντολέζικες, δηλαδή το μερλό, το καμπερνέ σοβινιόν και το σοβινιόν μπλαν. Για πολλά χρόνια ολόκληρη η βιομηχανία είχε οργανωθεί πάνω σε περίπου δέκα οικογένειες-δυναστείες, που αντιπροσώπευαν το 95%ο της παραγωγής, οι χωρικές οινοποιήσεις ποτέ δεν ήταν σημαντικό στοιχείο και η ενασχόληση με το κρασί «ήταν για τους αριστοκράτες». Τα τοπικά κρασιά είχαν καλή εικόνα προς τα έξω. Για παράδειγμα, Γάλλοι παραγωγοί στις αρχές του αιώνα έλεγαν πως πρέπει να δοκιμάσει κάποιος το καμπερνέ της Χιλής αν θέλει να δει τα πραγματικά αρώματα του αυτόριζου, προ φυλλοξήρας καμπερνέ -μια και η Χιλή ποτέ δε γνώρισε φυλλοξήρα, σε αντίθεση με ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη.
Για πολλές δεκαετίες του 20ου αιώνα η Χιλή έδειχνε μικρό ενδιαφέρον στις εξαγωγές και το κρασί καταναλωνόταν ως χύμα από τους κατοίκους της χώρας. Στα χρόνια του Ι7ινοσέτ οι εξαγωγές ήταν δύσκολες, λόγω της εικόνας που είχε ο δικτάτορας στο διεθνέςς προσκήνιο. Μετά την πτώση όμως του εξαγωγικό κλίμα άλλαξε. Από την άλλη πλευρά το χύμα κρασί δεν είχε σημαντικό περιθώριο κέρδους και η εναλλακτική λύ'ση το ποιοτικό εμφιαλωμένο ήταν έξω από την οικονομική δυνατότητα του 97% του πληθυσμού της χώρας, μια και η φτώχια ήταν και είναι μεγάλο πρόβλημα. Επίσης, ο χιλιανός λαός σταμάτησε σταδιακά να πίνει κρασί και η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση έπεσε από τα 50 λίτρα το 1950 στα 18 λίτρα το 2000.Ετσι, οι εξαγωγές έγιναν αναγκαιότητα.
Το μεγάλο πλεονέκτημα
Το μεγάλο ατού τον χιλιανού κρασιού ήταν πως, αν και πολύ ακριβό για τους ντόπιους, σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν πολύ φθηνό. Οι διαθέσιμες για αμπελοκαλλιέργεια εκτάσεις της Χιλής ήταν τεράστιες και φθηνές, μια και , δεν υπήρχε έντονη ζήτηση από άλλο κλάδο. Επίσης, οι οινικές δυναστείες είχαν πλήρως αποσβέσει τις επενδύσεις τους σε αγορά γης ' πριν από αρκετές δεκαετίες. Οι εξαγωγές δεν , είχαν αρχικά την πορεία που ήλπιζαν οι οινοπαραγωγοί, κυρίως γιατί υπήρχε αρνητικό κλίμα προς τα πρόίόντα της χώρας σε σημαντικές αγορές. Οι κύριες ενστάσεις στην Αμερική και μερικές ευρωπαϊκές χώρες ήταν πως στη Χιλή υπάρχει έντονο πρόβλημα με την παιδική εργασιακή εκμετάλλευση και πως οι παραγωγοί επιτύγχαναν χαμηλό κόστος πληρώνοντας τους εργάτες ελάχιστα χρήματα , αναγκάζοντάς
τους να ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα οι εταιρείες του χώρου έκαναν σημαντικές προσπάθειες για να εξασφαλίσουν στους εργαζομένους τους ένα καλό βιοτικό επίπεδο αλλά και να κάνουν γνωστές αυτές τους τις ενέργειες σε δημοσιογράφους παγκόσμίου φήμης.
Εξαίρετο τερουάρ
Εκτός από το χαμηλό κόστος, η Χιλή έχει και εξαίρετο terroir. Είναι μια ιδιαίτερη χώρα μήκους 5.000 χιλιομέτρων και μόλις 400 χιλιομέτρων πλάτος. Το φυσικό σύνορο στα ανατολικά είναι οι Άνδεις, που δίνουν άφθονο νερό, ενώ η δυτική πλευρά βρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Μεταξύ του νοτιότερου σημείου της, που βρίσκεται μέσα στον Ανταρκτικό Κύκλο, και του βορειότερου άκρου που είναι μια από τις πιο ζεστές και ξηρές ερήμους του κόσμου, υπάρχει ένας αμπελουργικός παράδεισος με μοναδική ποικιλία κλιματολογικών συνθηκών. Αν και τα γεωγραφικά μήκη διαφέρουν, οι αμπελουργικές περιοχές της Χιλής κινούνται ως προς το μακρόκλιμα μεταξύ της Νότιας Γαλλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Η αμπελουργία εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό, αφού η κουλτούρα πάντα κρατούσε την καλλιέργεια της αμπέλου κοντά δεμένη με την παραγωγή.
Επενδυτές από το εξωτερικό
Απέραντοι αμπελώνες ,διεθνείς και δημοφιλείς ποικιλίες ,
μεγάλες επενδύσεις συνθέτουν μια οινοποιητική δύναμη την οποία τρέμουν όλοι.
Κι όμως ,και η Χιλή έχει τα προβλήματά της
Μπορεί σε αρκετούς να είναι άγνωστο, η Χιλή όμως έχει μεγάλη αμπελοοινική ιστορία και κουλτούρα. Τα πρώτα πρέμνα vitis vinifera ήρθαν στη Χιλή το l6ο αιώνα, αλλά οι μεγάλες επιρροές έφτασαν από την πλευρά των Γάλλων τον 19ο αιώνα. Δεν είναι τυχαίο πως αυτή τη στιγμή η Χιλή έχει στηριχθεί αποκλειστικά σε γαλλικές ποικιλίες και κυρίως στις μπορντολέζικες, δηλαδή το μερλό, το καμπερνέ σοβινιόν και το σοβινιόν μπλαν. Για πολλά χρόνια ολόκληρη η βιομηχανία είχε οργανωθεί πάνω σε περίπου δέκα οικογένειες-δυναστείες, που αντιπροσώπευαν το 95%ο της παραγωγής, οι χωρικές οινοποιήσεις ποτέ δεν ήταν σημαντικό στοιχείο και η ενασχόληση με το κρασί «ήταν για τους αριστοκράτες». Τα τοπικά κρασιά είχαν καλή εικόνα προς τα έξω. Για παράδειγμα, Γάλλοι παραγωγοί στις αρχές του αιώνα έλεγαν πως πρέπει να δοκιμάσει κάποιος το καμπερνέ της Χιλής αν θέλει να δει τα πραγματικά αρώματα του αυτόριζου, προ φυλλοξήρας καμπερνέ -μια και η Χιλή ποτέ δε γνώρισε φυλλοξήρα, σε αντίθεση με ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη.
Για πολλές δεκαετίες του 20ου αιώνα η Χιλή έδειχνε μικρό ενδιαφέρον στις εξαγωγές και το κρασί καταναλωνόταν ως χύμα από τους κατοίκους της χώρας. Στα χρόνια του Ι7ινοσέτ οι εξαγωγές ήταν δύσκολες, λόγω της εικόνας που είχε ο δικτάτορας στο διεθνέςς προσκήνιο. Μετά την πτώση όμως του εξαγωγικό κλίμα άλλαξε. Από την άλλη πλευρά το χύμα κρασί δεν είχε σημαντικό περιθώριο κέρδους και η εναλλακτική λύ'ση το ποιοτικό εμφιαλωμένο ήταν έξω από την οικονομική δυνατότητα του 97% του πληθυσμού της χώρας, μια και η φτώχια ήταν και είναι μεγάλο πρόβλημα. Επίσης, ο χιλιανός λαός σταμάτησε σταδιακά να πίνει κρασί και η ετήσια κατά κεφαλή κατανάλωση έπεσε από τα 50 λίτρα το 1950 στα 18 λίτρα το 2000.Ετσι, οι εξαγωγές έγιναν αναγκαιότητα.
Το μεγάλο πλεονέκτημα
Το μεγάλο ατού τον χιλιανού κρασιού ήταν πως, αν και πολύ ακριβό για τους ντόπιους, σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν πολύ φθηνό. Οι διαθέσιμες για αμπελοκαλλιέργεια εκτάσεις της Χιλής ήταν τεράστιες και φθηνές, μια και , δεν υπήρχε έντονη ζήτηση από άλλο κλάδο. Επίσης, οι οινικές δυναστείες είχαν πλήρως αποσβέσει τις επενδύσεις τους σε αγορά γης ' πριν από αρκετές δεκαετίες. Οι εξαγωγές δεν , είχαν αρχικά την πορεία που ήλπιζαν οι οινοπαραγωγοί, κυρίως γιατί υπήρχε αρνητικό κλίμα προς τα πρόίόντα της χώρας σε σημαντικές αγορές. Οι κύριες ενστάσεις στην Αμερική και μερικές ευρωπαϊκές χώρες ήταν πως στη Χιλή υπάρχει έντονο πρόβλημα με την παιδική εργασιακή εκμετάλλευση και πως οι παραγωγοί επιτύγχαναν χαμηλό κόστος πληρώνοντας τους εργάτες ελάχιστα χρήματα , αναγκάζοντάς
τους να ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα οι εταιρείες του χώρου έκαναν σημαντικές προσπάθειες για να εξασφαλίσουν στους εργαζομένους τους ένα καλό βιοτικό επίπεδο αλλά και να κάνουν γνωστές αυτές τους τις ενέργειες σε δημοσιογράφους παγκόσμίου φήμης.
Εξαίρετο τερουάρ
Εκτός από το χαμηλό κόστος, η Χιλή έχει και εξαίρετο terroir. Είναι μια ιδιαίτερη χώρα μήκους 5.000 χιλιομέτρων και μόλις 400 χιλιομέτρων πλάτος. Το φυσικό σύνορο στα ανατολικά είναι οι Άνδεις, που δίνουν άφθονο νερό, ενώ η δυτική πλευρά βρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Μεταξύ του νοτιότερου σημείου της, που βρίσκεται μέσα στον Ανταρκτικό Κύκλο, και του βορειότερου άκρου που είναι μια από τις πιο ζεστές και ξηρές ερήμους του κόσμου, υπάρχει ένας αμπελουργικός παράδεισος με μοναδική ποικιλία κλιματολογικών συνθηκών. Αν και τα γεωγραφικά μήκη διαφέρουν, οι αμπελουργικές περιοχές της Χιλής κινούνται ως προς το μακρόκλιμα μεταξύ της Νότιας Γαλλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Η αμπελουργία εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό, αφού η κουλτούρα πάντα κρατούσε την καλλιέργεια της αμπέλου κοντά δεμένη με την παραγωγή.
Επενδυτές από το εξωτερικό
Ο συνδυασμός ποιοτικής γης και χαμηλού κόστους δεν άργησε να τραβήξει επενδυτές από το εξωτερικό. Οι εταιρείες ήταν από τις ΗΠΑ (όπως η Kendall-Jackson), από την Ισπανία (Torres), ακόμη και τη Σουηδία. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία ήταν από τη Γαλλία και συγκεκριμένα από το Μπορντό.
Oινικές δυναστείες
Η μεγάλη αύξηση των εξαγωγών δεν ήρθε από τις ξένες επενδύσεις αλλά από τις ντόπιες οινικές δυναστείες. Συγκεκριμένα, οι διαμορφωτές της επιτυχίας ήταν οι «τέσσερις μεγάλοι», δηλαδή τα οινοποιεία Santa Carolina, Santa Riτa, Concha γ Toro και Carmen. Τα κρασιά που δημιούργησαν αυτές οι εταιρείες ήταν σε πολύ καλές τιμές αλλά και σε ύφος καθαρά εμπορικό: έντονο χρώμα, υψηλό επίπεδο καθαρού και ώριμου, σχεδόν γλυκού φρούτου, φρεσκάδα, υψηλό αλκοόλ, μαλακές τανίνες στα ερυθρά, χαμηλές οξύτητες και έντονη, αλλά σπάνια άκομψη, παρουσία βαρελιού. Αυτά τα προϊόντα κατάφεραν να φέρουν το 2002 στη χιλιανή οικονομία πολύτιμο συνάλλαγμα πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί περίπου στο 3°/ο όλων των εξαγωγών της χώρας. Το 2003, η Χιλή εξήγαγε το 55°/ο της οινοπαραγωγής της.
Η επιτυχία των εξαγωγών των χιλιανών κρασιών ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Η αρχή έγινε σε μηδενική βάση και από τις ΗΠΑ όπου η έλλειψη, αν και προσωρινή, κρασιών κάτω από $10 έδωσε πρόσφορο έδαφος στη Χιλή. Η συνέχεια ήρθε από τη Βρετανία, όπου η Χιλή ανέπτυξε μερίδιο αγοράς 0,39°/ο το 1990 και 5,14% το 2000. Η αύξηση 159,6% έβαλε τη Χιλή στην πρώτη θέση του ρυθμού ανάπτυξης εξαγωγών.
Τα σούπερ μάρκετ της Βρετανίας, της Γερμανίας και των ΗΠΑ στάθηκαν μεγάλοι υποστηρικτές των χιλιανών κρασιών, κυρίως μέσα από την εμπορία προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας .
Υπάρχουν και προβλήματα
Σε πολλούς τομείς, τα προβλήματα ήδη έχουν εμφανιστεί για τη Χιλή. Το μερίδιό της στην αγορά της Βρετανίας, μετά από πολλά χρόνια αλματώδους αύξησης ανέβηκε το 2003 μόνο 0,4%, για να φτάσει στο 6°/ο του συνόλου της λιανικής. Οι ΗΠΑ, η υπ' αριθμόν 1 αγορά για τη Χιλή, είχε πτωτικό δωδεκάμηνο στο Φεβρουάριο 2004 κατά -8,13°/ο σε σχέση με το Φεβρουάριο 2003. Αν και η αύξηση των συνολικών εξαγωγών σε όγκο, πάλι για το ίδιο δωδεκάμηνο, ήταν στο 5,16~, σημαντικοί προορισμοί δείχνουν πτωτικές τάσεις τιμών-όπως η Γερμανία, που είναι στη συνολική αξία χιλιανών εισαγωγών στο -22,56%ο. Η Αργενττνή εμφανίζεται στο προσκήνιο με όγκους, ποιότητα και στιλ κρασιών που θα ανταγωνισθούν επάξια τη Χιλή σε όλες τις αγορές του κόσμου.
Οι παραγωγοί έχουν καταλάβει τη σημασία της πώλησης ακριβών κρασιών και προσπαθούν να το πετύχουν απλά με την κυκλοφορία μερικών σχεδόν απρόσιτων φιαλών, που αρκετές φορές ξεπερνούν τα 100 ευρώ. Αν και αυτά τα super-premium /icon κρασιά δικαιολογούν τις περισσότερες φορέc την τιμή τους, οι μέσες τιμές FOB/ex-celiar μιας χώρας σπάνια ανεβαίνουν απλά με την κυκλοφορία κάποιων τέτοιων κρασιών και χωρίς συνειδητή στρατηγική από την πιο χαμηλή μέχρι την υψηλή τιμή.
'Ενα άλλο πρόβλημα είναι ότι η Χιλή δεν έχει δυνατά εμπορικά σήματα. Ο Nick Room, αγοραστής των σούπερ μάρκετ Waitrose της Βρετανίας, λέει πως "ο κόσμος δεν έχει συνδέσει τη Χιλή με μια σταθερή εικόνα ."
'Ισως η εικόνα της Χιλής στο εξωτερικό να πάσχει και από έλλειψη πολυπλοκότητας. Η χώρα ήταν τυχερή να διαθέτει μεγάλες εταιρείες με σημαντικούς όγκους. Eνα οινοποιείο στη Χιλή με παραγωγή 15 εκατομ. φιάλες θεωρείται μεσαίου μεγέθους, ενώ μεγάλες μονάδες χαρακτηρίζονται όσες ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια φιάλες. Μπορεί αυτά τα μεγαθήρια, με τις οικονομίες κλίμακας που διέθεταν, να άνοιξαν δρόμους για τα κρασιά της χώρας. Αν και αυτή τη στιγμή υπάρχουν αρκετά οινοποιεία μεσαίου μεγέθους, λείπει η πλούσια και πολύπλοκη πατίνα που χαρίζουν τα μικρά, ελιτίστικα οινοποιεία και τα «garage wίnes», όπως έκανε η Αυστραλία και η Καλιφόρνια
Η Χιλή έδειξε σημαντική ωριμότητα στην επέκταση των νέων φυτεύσεων -ίσως μοναδικό παράδειγμα στις χώρες του Νέου Κόσμου. Μεταξύ του 1995 και του 2000, η συνολική έκταση των αμπελώνων εκτινάχθηκε από τα 521.000 στρέμματα στα 1,03 εκατομμύρια στρέμματα, δηλαδή διπλασιάστηκαν.
Ιδανική για βιολογική καλλιέργεια
Η βιολογική καλλιέργεια μπορεί να δώσει στη Χιλή σημαντικό πλεονέκτημα. Οι συνθήκες καλλιέργειας είναι εκεί ιδανικές για το συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης και άλλα συναφή, όπως η βιοδυναμική καλλιέργεια. Το 2003, η Χιλή έγινε η υπ' αμιθμόν 1 χώρα ως προς την έκταση, που έχει πιστοποιηθεί Βιολογική από την Ευρωπαϊκή "Ενωση, δηλ. περίπου το 1 °/ο των συνολικών αμπελώνων της χώρας. Η τακτική αυτή δικαιώνεται μια και τα κρασιά που προέρχονται από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας έχουν υπερ-τριπλάσιο ρυθμό αύξησης των εξαγωγών από το σύνολο των χιλιανών οίνων.
'Ενα εργαλείο για το «επόμενο στάδιοh είναι το επιλεγμένο «regional marketing», δηλαδή η προώθηση διαφορετικών περιοχών και στιλ κρασιών που υπάρχουν στη Χιλή. Αυτή η κίνηση θα δώσει στη συνολική εικόνα της χώρας ένα βαθμό πολυπλοκότητας, που είναι αναγκαίος για την αύξηση της μέσης τιμής των εξαγωγών. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για τη Χιλή, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των αμπελώνων καλύπτονται από μια σχετικά περιορισμένη παλέτα ποικιλιών, κυρίως γαλλικών.
Μαθήματα ενότητας
Είναι βασικό γνώρισμα των χωρών του Νέου Κόσμου η δυνατότητα χάραξης κοινής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα χωρίς την ανάγκη κρατικής παρέμβασης. Η χιλιανή οινοβιομηχανία έδωσε μαθήματα ενότητας πρόσφατα και συγκεκριμένα στη Βρετανία. Η κυβέρνηση της Χιλής θεώρησε πως ό,τι μπορούσε να γίνει σε αυτή την σημαντικότατη αγορά για προώθηση είχε γίνει και πως η ανοδική πορεία των χιλιανών κρασιών δεν μπορούσε να ανακοπεί. "Ετσι, το 2000 αποφασίστηκε το κλείσιμο του οργανισμού προώθησης Wines of Chil,e στο Λονδίνο. Οι άνθρωποι που έχουν βαθιά γνώση της αγοράς δήλωσαν αμέσως πως η περίοδος μεγάλου ανταγωνισμού δεν έχει καν αρχίσει και πως μια τέτοια κίνηοη θα είναι τραγικό λάθος. Κανένας υπεύθυνος δεν τους άκουσε. Μέσα σε. λίγους μήνες η χρησιμότητα ενός τέτοιου φορέα έγινε φανερή.
Η αντίδραση των παραγωγών ήταν άμεση. Στην αρχή, υπήρξε η ιδέα να δημιουργηθούν δύο διαφορετικοί οργανισμοί: ο Chi1e Vid που θα ήταν σχετικός με την προώθηση των μεγάλων οινοποιείων, ενώ το Vinas de Chile θα εξυπηρετούσε τους μεσαίους παραγωγούς. Χρειάστηκαν και πάλι ελcίιcιστοι μήνες να καταλάβουν οι παραγωγοί πως αντό το σχήμα δεν είχε την ευελιξία που περίμεναν, έδινε πολλές φορές αντικρουόμενα μηνύματα στην αγορά και χάνονταν σημαντικές οικονομίες κλίμακας.
"Ετσι μέσα στο 2003 αναστήθηκε το Wines of Chile και στην κεφαλή τέθηκε ο επιτυχημένος και ακριβοπληρωμένος Michael Cox, ο άνθρωπος που δουλεύοντας μαζί με την Yalumba έκανε το όνομα Oxford Landing ένα από τα πιο γνωστά Αυστραλιανά κρασιά στην Ευρώπη
Είναι αυτονόητο πως όλα τα παραπάνω θα ήταν άστοχα και ανούσια χωρίς να υπάρχει ποιότητα μέσα στη φιάλη. Οι Χιλιανοί οινοπαραγωγοί έκαναν προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα χωρίς να ξεχάσουν την καρδιά του ζητήματος. Τα κρασιά από τη Χιλή εντυπωσιάζουν σε κάθε τιμή, αλλά και δε διστάζουν να απαιτήσουν τη θέση τους ανάμεσα στην οινική αριστοκρατία. Φιάλες όπως το Montes Folly και το Clos Apalta των Casa Lapostolle είναι σε κάθε λίστα κρασιών που σέβεται τον εαυτό της.
Η χιλιανή οινοπαραγωγή κατάφερε να σημειώσει σημαντική εξαγωγική επιτυχία, βασισμένη σε πολλούς παράγοντες, όπως το στιλ, η ποιότητα και το κόστος των κρασιών της, αλλά και σε συγκυρίες. Αν και οι όγκοι είναι ικανοποιητικοί, η συνολική εικόνα και παρουσία της Χίλης στις κύριες αγορές δεν διασφαλίζουν την ίδια μελλοντική επιτυχία. Μπορεί να έχει αποδειχτεί ότι η Χιλή διαθέτει τις ικανότητες για επίτευξη στρατηγικών στόχων ,μόνο το μέλλον όμως θα αποφασίσει το αν η πορεία της θα συνεχιστεί στους ίδιους ρυθμούς.
Oινικές δυναστείες
Η μεγάλη αύξηση των εξαγωγών δεν ήρθε από τις ξένες επενδύσεις αλλά από τις ντόπιες οινικές δυναστείες. Συγκεκριμένα, οι διαμορφωτές της επιτυχίας ήταν οι «τέσσερις μεγάλοι», δηλαδή τα οινοποιεία Santa Carolina, Santa Riτa, Concha γ Toro και Carmen. Τα κρασιά που δημιούργησαν αυτές οι εταιρείες ήταν σε πολύ καλές τιμές αλλά και σε ύφος καθαρά εμπορικό: έντονο χρώμα, υψηλό επίπεδο καθαρού και ώριμου, σχεδόν γλυκού φρούτου, φρεσκάδα, υψηλό αλκοόλ, μαλακές τανίνες στα ερυθρά, χαμηλές οξύτητες και έντονη, αλλά σπάνια άκομψη, παρουσία βαρελιού. Αυτά τα προϊόντα κατάφεραν να φέρουν το 2002 στη χιλιανή οικονομία πολύτιμο συνάλλαγμα πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί περίπου στο 3°/ο όλων των εξαγωγών της χώρας. Το 2003, η Χιλή εξήγαγε το 55°/ο της οινοπαραγωγής της.
Η επιτυχία των εξαγωγών των χιλιανών κρασιών ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Η αρχή έγινε σε μηδενική βάση και από τις ΗΠΑ όπου η έλλειψη, αν και προσωρινή, κρασιών κάτω από $10 έδωσε πρόσφορο έδαφος στη Χιλή. Η συνέχεια ήρθε από τη Βρετανία, όπου η Χιλή ανέπτυξε μερίδιο αγοράς 0,39°/ο το 1990 και 5,14% το 2000. Η αύξηση 159,6% έβαλε τη Χιλή στην πρώτη θέση του ρυθμού ανάπτυξης εξαγωγών.
Τα σούπερ μάρκετ της Βρετανίας, της Γερμανίας και των ΗΠΑ στάθηκαν μεγάλοι υποστηρικτές των χιλιανών κρασιών, κυρίως μέσα από την εμπορία προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας .
Υπάρχουν και προβλήματα
Σε πολλούς τομείς, τα προβλήματα ήδη έχουν εμφανιστεί για τη Χιλή. Το μερίδιό της στην αγορά της Βρετανίας, μετά από πολλά χρόνια αλματώδους αύξησης ανέβηκε το 2003 μόνο 0,4%, για να φτάσει στο 6°/ο του συνόλου της λιανικής. Οι ΗΠΑ, η υπ' αριθμόν 1 αγορά για τη Χιλή, είχε πτωτικό δωδεκάμηνο στο Φεβρουάριο 2004 κατά -8,13°/ο σε σχέση με το Φεβρουάριο 2003. Αν και η αύξηση των συνολικών εξαγωγών σε όγκο, πάλι για το ίδιο δωδεκάμηνο, ήταν στο 5,16~, σημαντικοί προορισμοί δείχνουν πτωτικές τάσεις τιμών-όπως η Γερμανία, που είναι στη συνολική αξία χιλιανών εισαγωγών στο -22,56%ο. Η Αργενττνή εμφανίζεται στο προσκήνιο με όγκους, ποιότητα και στιλ κρασιών που θα ανταγωνισθούν επάξια τη Χιλή σε όλες τις αγορές του κόσμου.
Οι παραγωγοί έχουν καταλάβει τη σημασία της πώλησης ακριβών κρασιών και προσπαθούν να το πετύχουν απλά με την κυκλοφορία μερικών σχεδόν απρόσιτων φιαλών, που αρκετές φορές ξεπερνούν τα 100 ευρώ. Αν και αυτά τα super-premium /icon κρασιά δικαιολογούν τις περισσότερες φορέc την τιμή τους, οι μέσες τιμές FOB/ex-celiar μιας χώρας σπάνια ανεβαίνουν απλά με την κυκλοφορία κάποιων τέτοιων κρασιών και χωρίς συνειδητή στρατηγική από την πιο χαμηλή μέχρι την υψηλή τιμή.
'Ενα άλλο πρόβλημα είναι ότι η Χιλή δεν έχει δυνατά εμπορικά σήματα. Ο Nick Room, αγοραστής των σούπερ μάρκετ Waitrose της Βρετανίας, λέει πως "ο κόσμος δεν έχει συνδέσει τη Χιλή με μια σταθερή εικόνα ."
'Ισως η εικόνα της Χιλής στο εξωτερικό να πάσχει και από έλλειψη πολυπλοκότητας. Η χώρα ήταν τυχερή να διαθέτει μεγάλες εταιρείες με σημαντικούς όγκους. Eνα οινοποιείο στη Χιλή με παραγωγή 15 εκατομ. φιάλες θεωρείται μεσαίου μεγέθους, ενώ μεγάλες μονάδες χαρακτηρίζονται όσες ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια φιάλες. Μπορεί αυτά τα μεγαθήρια, με τις οικονομίες κλίμακας που διέθεταν, να άνοιξαν δρόμους για τα κρασιά της χώρας. Αν και αυτή τη στιγμή υπάρχουν αρκετά οινοποιεία μεσαίου μεγέθους, λείπει η πλούσια και πολύπλοκη πατίνα που χαρίζουν τα μικρά, ελιτίστικα οινοποιεία και τα «garage wίnes», όπως έκανε η Αυστραλία και η Καλιφόρνια
Η Χιλή έδειξε σημαντική ωριμότητα στην επέκταση των νέων φυτεύσεων -ίσως μοναδικό παράδειγμα στις χώρες του Νέου Κόσμου. Μεταξύ του 1995 και του 2000, η συνολική έκταση των αμπελώνων εκτινάχθηκε από τα 521.000 στρέμματα στα 1,03 εκατομμύρια στρέμματα, δηλαδή διπλασιάστηκαν.
Ιδανική για βιολογική καλλιέργεια
Η βιολογική καλλιέργεια μπορεί να δώσει στη Χιλή σημαντικό πλεονέκτημα. Οι συνθήκες καλλιέργειας είναι εκεί ιδανικές για το συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης και άλλα συναφή, όπως η βιοδυναμική καλλιέργεια. Το 2003, η Χιλή έγινε η υπ' αμιθμόν 1 χώρα ως προς την έκταση, που έχει πιστοποιηθεί Βιολογική από την Ευρωπαϊκή "Ενωση, δηλ. περίπου το 1 °/ο των συνολικών αμπελώνων της χώρας. Η τακτική αυτή δικαιώνεται μια και τα κρασιά που προέρχονται από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας έχουν υπερ-τριπλάσιο ρυθμό αύξησης των εξαγωγών από το σύνολο των χιλιανών οίνων.
'Ενα εργαλείο για το «επόμενο στάδιοh είναι το επιλεγμένο «regional marketing», δηλαδή η προώθηση διαφορετικών περιοχών και στιλ κρασιών που υπάρχουν στη Χιλή. Αυτή η κίνηση θα δώσει στη συνολική εικόνα της χώρας ένα βαθμό πολυπλοκότητας, που είναι αναγκαίος για την αύξηση της μέσης τιμής των εξαγωγών. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για τη Χιλή, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των αμπελώνων καλύπτονται από μια σχετικά περιορισμένη παλέτα ποικιλιών, κυρίως γαλλικών.
Μαθήματα ενότητας
Είναι βασικό γνώρισμα των χωρών του Νέου Κόσμου η δυνατότητα χάραξης κοινής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα χωρίς την ανάγκη κρατικής παρέμβασης. Η χιλιανή οινοβιομηχανία έδωσε μαθήματα ενότητας πρόσφατα και συγκεκριμένα στη Βρετανία. Η κυβέρνηση της Χιλής θεώρησε πως ό,τι μπορούσε να γίνει σε αυτή την σημαντικότατη αγορά για προώθηση είχε γίνει και πως η ανοδική πορεία των χιλιανών κρασιών δεν μπορούσε να ανακοπεί. "Ετσι, το 2000 αποφασίστηκε το κλείσιμο του οργανισμού προώθησης Wines of Chil,e στο Λονδίνο. Οι άνθρωποι που έχουν βαθιά γνώση της αγοράς δήλωσαν αμέσως πως η περίοδος μεγάλου ανταγωνισμού δεν έχει καν αρχίσει και πως μια τέτοια κίνηοη θα είναι τραγικό λάθος. Κανένας υπεύθυνος δεν τους άκουσε. Μέσα σε. λίγους μήνες η χρησιμότητα ενός τέτοιου φορέα έγινε φανερή.
Η αντίδραση των παραγωγών ήταν άμεση. Στην αρχή, υπήρξε η ιδέα να δημιουργηθούν δύο διαφορετικοί οργανισμοί: ο Chi1e Vid που θα ήταν σχετικός με την προώθηση των μεγάλων οινοποιείων, ενώ το Vinas de Chile θα εξυπηρετούσε τους μεσαίους παραγωγούς. Χρειάστηκαν και πάλι ελcίιcιστοι μήνες να καταλάβουν οι παραγωγοί πως αντό το σχήμα δεν είχε την ευελιξία που περίμεναν, έδινε πολλές φορές αντικρουόμενα μηνύματα στην αγορά και χάνονταν σημαντικές οικονομίες κλίμακας.
"Ετσι μέσα στο 2003 αναστήθηκε το Wines of Chile και στην κεφαλή τέθηκε ο επιτυχημένος και ακριβοπληρωμένος Michael Cox, ο άνθρωπος που δουλεύοντας μαζί με την Yalumba έκανε το όνομα Oxford Landing ένα από τα πιο γνωστά Αυστραλιανά κρασιά στην Ευρώπη
Είναι αυτονόητο πως όλα τα παραπάνω θα ήταν άστοχα και ανούσια χωρίς να υπάρχει ποιότητα μέσα στη φιάλη. Οι Χιλιανοί οινοπαραγωγοί έκαναν προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα χωρίς να ξεχάσουν την καρδιά του ζητήματος. Τα κρασιά από τη Χιλή εντυπωσιάζουν σε κάθε τιμή, αλλά και δε διστάζουν να απαιτήσουν τη θέση τους ανάμεσα στην οινική αριστοκρατία. Φιάλες όπως το Montes Folly και το Clos Apalta των Casa Lapostolle είναι σε κάθε λίστα κρασιών που σέβεται τον εαυτό της.
Η χιλιανή οινοπαραγωγή κατάφερε να σημειώσει σημαντική εξαγωγική επιτυχία, βασισμένη σε πολλούς παράγοντες, όπως το στιλ, η ποιότητα και το κόστος των κρασιών της, αλλά και σε συγκυρίες. Αν και οι όγκοι είναι ικανοποιητικοί, η συνολική εικόνα και παρουσία της Χίλης στις κύριες αγορές δεν διασφαλίζουν την ίδια μελλοντική επιτυχία. Μπορεί να έχει αποδειχτεί ότι η Χιλή διαθέτει τις ικανότητες για επίτευξη στρατηγικών στόχων ,μόνο το μέλλον όμως θα αποφασίσει το αν η πορεία της θα συνεχιστεί στους ίδιους ρυθμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου